2. Walczyć o siebie

Po burzy wychodzi słońce. Jednak w tym przypadku tak nie było. Komisarz Jane Williams weszła do gabinetu, który dzieli wraz ze swoim partnerem. Prowadzili trudne śledztwo, mieli wymagającego przeciwnika. Mieli poszlaki, lecz teraz powinno zmusić podejrzaną do przyznania się. Powiesiła swoją bluzę na jasnym fotelu, a następnie usiadła na nim. Otworzyła akta, leżące na biurku, aby przejrzeć je po raz setny.

- Wystąpiłem po nakaz przeszukania - oznajmił Grabeel, wchodząc do pomieszczenia. - Przepraszam za spóźnienie.

- To dobry pomysł - przyznała. - Wiesz, ta dziewucha jest bezwzględna, okrutna i wyrachowana. Na dodatek studiuje prawo. Pytałam o nią i z nikim się szczególnie nie koleguje. 

- Wcale mnie to nie dziwi. Jest bardzo mało osób, które znają ją na wylot - stwierdził, siadając na swoim miejscu pracy.

James uśmiechnął się delikatnie. Znał ją odkąd skończyła szesnaście lat. Nie raz przyprowadzał Evelin, kiedy uciekała z domu. Od początku wiedział, że będą z nią problemy. Jednak coś mu tutaj nie pasowało. Przecież nie byłaby taka głupia, aby zostawiać ślady po sobie.

* * *

Panna Moore bardzo dobrze znała procedury, których przestrzegali policjanci. Dziewczyna była cwana, przebiegła i bystra. Już o szóstej wstała i od razu skierowała się do łazienki. Wzięła zimny prysznic. Założyła biały top na szerokich ramiączkach, szary żakiet, ciemne rurki, a na nogi czarne, sportowe obuwie. Zrobienie delikatnego makijażu zajęło jej dosłownie pięć minut. Do torby na ramię powrzucała najpotrzebniejsze rzeczy, a następnie wyszła z mieszkania, wiedząc, iż lada chwila zjawi się porucznik Grabeel z nakazem przeszukania.

Przemieszczenie się na drugi koniec miasta, nie zajęło studentce prawa zbyt wiele czasu. Bez żadnych problemów udało się jej wejść do wieżowca, w którym mieszka pewien mężczyzna. Wyjęła swój profesjonalny sprzęt do otwierania zamków i weszła do środka. Rozejrzała się wszędzie. Pusto. Uśmiechnęła się do siebie, stwierdzając, że nie wyszła jeszcze z prawy. Usiadła na wygodnym fotelu. Teraz pozostało jej tylko czekać.

Po siedemdziesięciu minutach do mieszkania wszedł dwudziestopięciolatek, a jego spojrzenie zatrzymało się na niespodziewanemu i nieproszonemu gościowi. Podniósł brwi do góry w geście zaskoczenia. 

- Perfekcjonistka jak zawsze - stwierdził, zajmując miejsce na kanapie. - Czym zawdzięczam tę wizytę?

- Potrzebuję twojej pomocy - oznajmiła od razu.

Lucas westchnął, lecz po chwili uśmiechnął się. Jego najlepsza kumpela nic się nie zmieniła. Odkąd tylko pamiętał była niezależna, samodzielna, bezwzględna, odważna i bezpośrednia. Można powiedzieć, że są przyjaciółmi. Wspólna przeszłość to znacznie więcej niż cokolwiek innego.

- Mów o co chodzi dokładnie.

- Ktoś śledzi mnie mniej więcej od dwóch tygodni. Muszę wiedzieć kto to jest.

- W porządku. Daj mi chwilę - powiedział, chwytając laptopa do ręki.

Green był najlepszym hakerem i informatykiem w jednym. Tego Eve była pewna. Na niego zawsze mogła polegać. Teraz, kiedy miała problemy, musiała radzić sobie sama, ale jak wiadomo każda pomoc się przyda. Jednak jedna rzecz pozostała taka sama, panna Moore nigdy nie prosi.

* * *

Piękny dom, ładne wnętrze, pieniądze to jest coś, czego w dzieciństwie brakowało szatynce. Westchnęła cicho, przechodząc obok rezydencji, która należała do dwudziestoośmiolatka. Na podjeździe stał terenowy samochód, więc musiał być jeszcze w domu. Zadzwoniła wideodomofonem. Drzwi od nowoczesnego budynku otworzyły się, a w jej stronę ruszył mężczyzna przed trzydziestką z delikatnym uśmiechem.

- Dzień dobry. W czym mogę pani pomóc?

- Szukam Matta Reed'a. Wiem, że jest pan jego wujkiem - powiedziała spokojnym głosem, patrząc w szare oczy biznesmena.

- Nie mam pojęcia, gdzie on jest. Do widzenia - odparł, lecz jego nerwowe spojrzenie go wydało.

- Lepiej dla niego będzie, jeśli ze mną porozmawiasz. 

Przystojny brunet zatrzymał się. W końcu otworzył furtkę specjalnym pilotem, po czym udał się ze swoim gościem do budynku. Damon Collins był nie tylko jednym z najbogatszych ludzi na całym świecie, ale przede wszystkim cenionym i wpływowym biznesmenem. Należał do osób odpowiedzialnych i rozsądnych, dlatego postanowił wysłuchać dwudziestojednolatkę.